De goedlachse Arjan van der Linden (56) is al 40 jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis
De goedlachse Arjan van der Linden (56) is al 40 jaar vrijwilliger bij het Rode Kruis en een enorm gedreven EHBO-docent en evenementenhulpverlener. Als gevolg van de uitbraak van het coronavirus (COVID-19) werden Arjan’s lessen stilgezet en de evenementen afgelast. We praten met Arjan over zijn jarenlange vrijwilligerschap, zijn passie voor de ambulancezorg en zijn rol bij het Rode Kruis in de afgelopen periode.
We ontmoeten Arjan bij de Rode Kruis-vestiging aan het Trimpad in Vlaardingen, waar het de afgelopen periode rustiger was dan anders. Als EHBO-docent en evenementenhulpverlener van het district Nieuwe Waterweg-Noord is Arjan normaliter iedere week druk met lesgeven en het voorbereiden en plannen van inzetten voor evenementen. “Het is nu natuurlijk rustig, maar normaal ben ik hier drie à vier avonden per week bezig”, vertelt hij. “Ik kan zó moeilijk stilzitten.”
Van jongste instructeur, tot 40 jaar vrijwilliger
Arjan’s carrière bij de noodhulporganisatie begon al op jonge leeftijd; op zijn zestiende sloot hij zich aan bij Rode Kruis Schiedam. Twee jaar later kreeg hij de kans om vervroegd een opleiding tot EHBO-docent te gaan volgen en werd daarmee destijds de jongste instructeur van Nederland.
Naast de vet-leren medaille die Arjan kreeg voor zijn veertigjarige jubileum heeft hij meerdere mijlpalen genoten; hij mocht acht jaar geleden zelfs een lintje ontvangen voor zijn jarenlange vrijwilligerschap. In zijn gezin is hij niet de enige met een passie voor noodhulp; ook zijn vrouw Silvia (56) en zoon Carlo (27) zijn Rode Kuis-vrijwilliger.
Passie voor de ambulancezorg
Naast zijn werkzaamheden als vrijwilliger is Arjan ambulancechauffeur. “Het is altijd al een droom van mij geweest om bij de ambulance te gaan. Het is zó’n leuk werk.” Ondanks dat Arjan al op zijn zestiende doorhad dat zijn passie in de ambulancezorg lag, vergde het nastreven van zijn droom enig doorzettingsvermogen. Via het Rode Kruis vond hij een steuntje in de rug en kreeg hij de kans om mee te doen aan de sollicitatierondes. “Ik ben er gewoon voor gegaan. Een aantal jaren later is het me gelukt”, vertelt hij trots. “Alsmaar door blijven solliciteren en natuurlijk mijn grote rijbewijs halen; dat heb ik echt bewust gedaan om op de ambulance te kunnen gaan rijden.”
Na eenentwintig jaar spreekt Arjan nog steeds met veel passie over zijn werk: “Het mooiste van het werk vind ik de vrijheid en het buiten zijn”, vertelt hij. Echter is de andere kant van de medaille niet te negeren. “Je kan echt wat betekenen voor mensen, maar soms slaan de behandelingen niet meer aan, dan is het lichaam gewoon op”, legt hij uit. “Dat kan wel echt zwaar zijn.”
Ervaringen gebruiken in lessen
Het is mooi om te merken hoe Arjan’s ruime ervaring in de ambulancezorg duidelijke aanknopingspunten vindt met zijn docentschap en manier van lesgeven. Hij geeft zijn lessen vorm op praktische en betrokken wijze, puttend uit zijn eigen ervaringen. Zo neemt hij voorbeelden van ongevallen op straat mee in zijn lessen om deze te laten naspelen in zijn lessen. De cursisten mogen dan vervolgens in een rollenspel oefenen op een ‘realistische’ situatie: “Ik pak het eigenlijk aan zoals het bij ons op straat ook gaat, daar leren ze het meeste van.”
Arjan vertelt dat hij, naast de gebruikelijke noodhulphandelingen, ook probeert bewustwording te creëren van praktische zaken, zoals bijvoorbeeld het oefenen met berichtgeving over de portofoon en het omgaan met bekritiserende omstanders tijdens noodhulpsituaties.Corona-proof Met het zicht op versoepeling van de maatregelen, was de taak aan Arjan om het pand aan het Trimpad ‘corona-proof’ te maken. Overal in de smalle gangen van het voormalige voetbalverenigingscomplex hangt bewegwijzering en staan desinfecterende middelen. “Het is wel een beetje lastig, want als je koffie wil halen en daarna van het toilet gebruik wil maken, moet je éigenlijk helemaal om het gebouw heen lopen”, grapt hij.
Bewustzijn vergroten
Arjan licht echter toe dat het bewustzijn vergroten het voornaamste doel is geweest van de looproute en de aanwijzingen. “We hebben de bordjes op zo’n manier geplaatst dat de mensen de richtlijnen in de gaten houden en zich er op die manier meer van bewust zijn om afstand van elkaar te houden.”Samen met de afdeling Nieuwe Waterweg-Noord zal Arjan zich de komende periode bezighouden met de voorbereidingen om weer EHBO- en reanimatiecursussen te kunnen gaan geven op een manier die past in de huidige situatie. Ook hoopt hij snel weer voorbereidingen te kunnen treffen voor de grote evenementen, zodat hij volgend jaar weer met frisse moed paraat kan staan op het festivalterrein van Lowlands en de Zwarte Cross.
Delen